bişey.

günlerdir aklımı kurcalayan bişey var. nasıl ifade etmem gerektiğini tam bilmediğim. hep kırmamaya çalıştığım, her durumda yanlarında bulunduğum insanlar. tek bir kişi değil.

evet senelerdir herkesten uzağım bu yüzden bazı şeylere de uzak kalmış olabilirim, ama en yakınınızdakinin bile yapmayacağı düşünmeyeceği şeyleri düşündüm ve düşünmeye de devam ediyorum. bu konuda mütevazi olamam. nasıl bir umursamazlık ki bu. uzaktayken daha iyiydi, hani göz görmeyince gerisini tamamlayın. ama ben bu kadar yakına gelmişken olanlar garip. olanlar dediğime bakmayın, bir olay olmuş veya biri bişey yapmış değil.

önceleri yanında olmamı isteyen insanların, bu kadar yakınlarındayken bu kadar vefasız olmalarını anlayamıyorum. vefasız kelimesini pek sevmem ama tam olarak kelime bu. yapabileceğim bişey yok, yapmak istediğim bişey de yok artık. bunları yazmamın da bi sebebi yok.

geriye dönüp düşünün, bu kadar kabuğunuza çekilmeyin, insanları kırmamak sadece kötü şeyler söylememek değildir. yaptıklarınız ya da yapmadıklarınız, karşınızdakilerin sizin için ne kadar değerli olduğunu gösterir. artık bişey yapmanızı bekliyor değilim, bi sıkıntım yok, söylemek istedim çok önceden söylemem gerekenleri, zaman aşımına uğradı sadece bazı şeyler.

gündemi değiştirelim.
hadi öperim.